Lasaríus...

Komiði sæl öll sömul aftur,

ég er búin að vera lasin síðustu viku. Hélt reyndar á tímabili að ekki væri hægt að hósta meira, en einhvernveginn tókst mér að slá sjálfri mér út af laginu (ef lag skildi kalla) og hósta mig í kaf. Ég held reyndar að margir hafi orðið mikið veikari en ég, en ég get svarið það að á fimmtudaginn var, var ég að því komin að gefast upp og langaði mest bara til að hætta að anda. En það gerði ég auðvita ekki. :-)

Það er sem sagt ekki svo mikið sem hefur verið að gerast hjá mér, annað en snýtubréf á náttborðinu ásamt allskonar vítamínum og sýklalyfjum. Reyndar hafa verið gestir hjá okkur. Á sunnudag fram á þriðjudag voru "litla systir" og kærastinn hennar hjá okkur. Ég verð nú að segja það að það er alveg sama á hvaða tíma sólarhrings maður hittir þau, þau eru alltaf jafn falleg bæði tvö. :-) Á þriðjudaginn kom mágkona mín og dóttir hennar og voru fram á sunnudag, nema hvað að litla skvísan fór til föður síns á föstudegi og hitti mömmu sína á vellinum á sunnudaginn. Það var nú meiri ævintýraförin hjá þeim. :-)

Pabbi segjir að ég sé að segja frá veikindum mínum hér til að fá vorkunn og héld bara svei mér þá að hann hafi eitthvað rétt fyrir sér. Sem reyndar kemur sárasjaldan fyrir... hehehe... ;-)

Jæja, ég vona að þið hafið haft það nokkuð gott greyin mín gráu.
Þar til næst bið ég að heilsa og bið ykkur vel að lifa.

Bestu kveðjur,
Hrannsla.

P.S. Bogga mín, ég er afar glöð að þið eruð komnar heilar á húfi heim!